DZIEŃ PRZEDSZKOLAKA- 24 września

PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT

1. Zapoznanie dziecka z opowiadaniem Agnieszki Galicy „Bajeczka wielkanocna”.
   
   Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
   - Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
   A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
   - Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
   Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
   - Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
   Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
   - Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
   Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
   - Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
   - Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
   - Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
   - Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
   A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
   - Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
   A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
   Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
   - Co to? Co to? – pytał Zajączek.
   - Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
   I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
   - To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
   
   W Wielkanocny poranek
   Dzwoni dzwonkiem Baranek,
   A Kurczątko z Zającem
   Podskakują na łące.
   Wielkanocne Kotki,
   Robiąc miny słodkie,
   Już wyjrzały z pączka,
   Siedzą na gałązkach.
   Kiedy będzie Wielkanoc
   Wierzbę pytają.

Proponowane pytania kierowane do dziecka:

• Kogo najpierw obudziło słońce?
• Kto był drugi? Kto trzeci?
• Dlaczego słońce obudziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
• Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?
• Jak przygotowujemy się do Świąt Wielkanocnych?
• Jakie znasz tradycje świąteczne.

2. Zabawa z sylabami - dziecko przelicza sylaby, – sylabicznemu wypowiadaniu wyrazów towarzyszy odkładanie właściwej ilości klocków. Sylaby – klocki są przeliczane, wyrazy można porównywać w zależności od ilości sylab – kotki, Wielkanoc, jajka, kurczaczek, zajączek, baranek.
3. „Kurczątko” wierszyk do rysowania.
   Rodzic recytuje wierszyk i jednocześnie rysuje kolejne etapy „narodzin kurczątka”. Przy powtórnej recytacji dziecko rysuje samo!

W jajeczku siedziało,.......- tu rysuje jajko

łebek wychyliło,........- dorysowuje do jajka kółko - łebek

oczkiem zamrugało,...... - rysuje oczko na łebku

dziobek otworzyło,........ - dorysowuje do łebka otwarty dziobek

na nóżki wyskoczyło........ - rysuje dwie kurze nóżki przy jaju

4. Wykonywanie zwierzątek z kolorowego papieru (zajączek, kurczaczek).

ZDALNE NAUCZANIE – REALIZACJA PODSTAWY PROGRAMOWEJ: IV5, III8, IV8, IV2.

Jestem do Państwa dyspozycji pod e–mailem: przedszkolezabki@onet.eu

Pozdrawiam

A. Danielak